هیچ کس صدای فریاد ما را نشنید یا نخواست که بشنود

در زیر چند سند ارائه می شود که نشان می دهد، هنگام کشتار وحشیانه زندانیان سیاسی توسط جمهوری اسلامی در سال 67 ،نیروهای کمونیست به هر شکل ممکن اعتراض و آگاهی رسانی کرده اند. اما در آن زمان دولتهای سرمایه داری نمی خواستند که بشنوند و ببینند. شاید بتوان نبود وسایل ارتباط جمعی عمومی مانند اینترنت و شبکه‌های ماهواره‌ای را برای اصلاع رسانی همگانی بهانه کرد اما حرکتهایی مانند اعتصاب غذا و فعالیت های گسترده تر اپوزیسیون درآن زمان را نباید فراموش کرد. در آن زمان هواداران سازمانهای سیاسی چپ بیش تر از امروز پیگیر و فعال بودند و این سندها فقط گوشه‌ای از فریاد آنها است

انجمن گل های سرخ  ||  9:50 p.m.

یازدهم شهریور ماه سالروز تشکیل حزب کمونیست ایران است. این حزب طی 28 سال گذشته فراز و نشیب های زیادی را طی کرده است اما همواره یکی از ستون های استوار و مستحکم مقاومت پر افتخار در برابر سرکوبگری و جنایات جمهوری اسلامی و یکی از ارکان اصلی دفاع از منافع امروز و فردای طبقه کارگر ایران بوده و هست. پیوستن به صفوف این حزب، تقویت این حزب و استحکام سیاسی و تشکیلاتی آن ضامن پیشروی های آتی در این مسیر است

.

انجمن گل های سرخ  ||  12:24 p.m.